Ειδικότερα στην Απόφαση του το δικαστήριο σημειώνει τα εξής :

« είναι προφανές ότι η ως άνω συμπεριφορά των εναγομένων, που συνίσταται στην απένταξή … από το προσωπικό του Νοσοκομείου και στην αδικαιολόγητη μη καταβολή των αποδοχών της από 01-09-2021 και έπειτα, εκτός από προδήλως προσβλητική για το πρόσωπό […], επιδεικνύει αντίθετη προς την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη συμπεριφορά ..[..], τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της δημόσιας υγείας κατά του Κορωνoιού Covid-19, όπως είναι, μεταξύ άλλων, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατηγορίας εργαζομένων (βλ. Σ.τ.Ε. 1684/2022 ως προς τους εργαζομένους σε δομές υγείας και 1400/2022 ως προς τους υπηρετούντες στις Ε.Μ.Α.Κ.), μπορεί μεν να συνιστούν ακόμα και σοβαρή επέμβαση στην απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως είναι η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, η ελευθερία κινήσεως και η ιδιωτική του ζωή, πλην όμως η επέμβαση αυτή είναι συνταγματικώς ανεκτή εφ’ όσον, μεταξύ άλλων, τα μέτρα αυτά λαμβάνονται για το απολύτως αναγκαίο χρονικό διάστημα και, πάντως, μέχρι την εξεύρεση λύσεως για την ανάσχεση της πανδημίας, η ένταση δε και η διάρκεια τους, λόγω της προσωρινότητάς τους, πρέπει να επανεξετάζεται περιοδικώς από τα αρμόδια κρατικά όργανα ανάλογα με τα υφιστάμενα επιδημιολογικά δεδομένα και την εξέλιξη των εγκύρων επιστημονικών παραδοχών. Στην προκειμένη περίπτωση,  […] η από 1.9.2021 ένταξη σε καθεστώς αναστολής   εργασίας χωρίς υποχρέωση καταβολής των αποδοχών […] που έγινε […] σε συμμόρφωση προς τη νομοθετική επιταγή του άρθρου 206 ν. 4820/2021, που επέβαλε για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού όλου του προσωπικού (ιατρικού, παραϊατρικού, νοσηλευτικού, διοικητικού και υποστηρικτικού) σε ιδιωτικές, (και δημόσιες και δημοτικές) δομές υγείας (κλινικές), […], έγινε χωρίς να συντρέχουν τελικά οι όροι του νόμου, όπως κρίθηκε με την υπ’ αρ. 2332/2022 απόφαση του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας […]. Δικαιούται συνεπώς, μισθούς υπερημερίας.  Η δε από 1.9.2021 θέση  […] σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρθρο 206 N. 4820/2021 αποτελούσε μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, για το οποίο […] διαμαρτυρήθηκε σιωπηρά, μη εμβολιαζόμενη επί μακρό χρονικό διάστημα 15,5 μηνών, ήτοι από 1.9.2021 μέχρι την από 13.12.2022 […], και ποσό […] ευρώ για αποζημίωση  […],  παρανόμως τέθηκε σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρ. 206 Ν. 4820/2021 και  δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση για  Ηθική Βλάβη […].

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την αναφερόμενη στο σκεπτικό της παρούσας αγωγή.

Δέχεται αυτή.