Select Page

Μον. Πρωτ. Αθηνών
Απόφαση 365/2023

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε Δεκτή την Αγωγή μας επί  Αναστολής εργασίας και απένταξης εργαζομένου υγειονομικής δομής, μετά το εξώδικο μας προς  ένταξη στο υγειονομικό προσωπικό νοσοκομείου, κατόπιν της  υπ’ αριθ. 2332/2022 απόφασης  του ΣτΕ .  

Στην Αγωγή  μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι η πράξη Αναστολής – απένταξης,   είναι  παράνομη και εκδόθηκε κατά παράβαση συνταγματικών διατάξεων και διατάξεων διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, θίγει δε και  προσβάλλει την Τιμή και την Υπόληψή του Έλληνα Ελευθέρου πολίτη και εργαζόμενου. Πέραν τούτων τονίζεται ότι αποτελεί ευθύ εκβιασμό, ενώ θίγονται βάναυσα τα συνταγματικά δικαιώματα της Ελευθερίας βουλήσεως αλλά και ρευστοποιείται η εκ του Συντάγματος και των διεθνών κανόνων δικαίου προστατευόμενη προσωπικότητα ως εργαζομένου και ως πολίτη και ότι  με  τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, παραβιάζονται και ρευστοποιούνται οι κανόνες που τέθηκαν για την συναίνεση του προσώπου σε ιατρικές πράξεις.

Ειδικότερα στην Απόφαση του το δικαστήριο σημειώνει τα εξής :

« είναι προφανές ότι η ως άνω συμπεριφορά των εναγομένων, που συνίσταται στην απένταξή … από το προσωπικό του Νοσοκομείου και στην αδικαιολόγητη μη καταβολή των αποδοχών της από 01-09-2021 και έπειτα, εκτός από προδήλως προσβλητική για το πρόσωπό […], επιδεικνύει αντίθετη προς την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη συμπεριφορά ..[..], τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της δημόσιας υγείας κατά του Κορωνoιού Covid-19, όπως είναι, μεταξύ άλλων, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατηγορίας εργαζομένων (βλ. Σ.τ.Ε. 1684/2022 ως προς τους εργαζομένους σε δομές υγείας και 1400/2022 ως προς τους υπηρετούντες στις Ε.Μ.Α.Κ.), μπορεί μεν να συνιστούν ακόμα και σοβαρή επέμβαση στην απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως είναι η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, η ελευθερία κινήσεως και η ιδιωτική του ζωή, πλην όμως η επέμβαση αυτή είναι συνταγματικώς ανεκτή εφ’ όσον, μεταξύ άλλων, τα μέτρα αυτά λαμβάνονται για το απολύτως αναγκαίο χρονικό διάστημα και, πάντως, μέχρι την εξεύρεση λύσεως για την ανάσχεση της πανδημίας, η ένταση δε και η διάρκεια τους, λόγω της προσωρινότητάς τους, πρέπει να επανεξετάζεται περιοδικώς από τα αρμόδια κρατικά όργανα ανάλογα με τα υφιστάμενα επιδημιολογικά δεδομένα και την εξέλιξη των εγκύρων επιστημονικών παραδοχών. Στην προκειμένη περίπτωση,  […] η από 1.9.2021 ένταξη σε καθεστώς αναστολής   εργασίας χωρίς υποχρέωση καταβολής των αποδοχών […] που έγινε […] σε συμμόρφωση προς τη νομοθετική επιταγή του άρθρου 206 ν. 4820/2021, που επέβαλε για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού όλου του προσωπικού (ιατρικού, παραϊατρικού, νοσηλευτικού, διοικητικού και υποστηρικτικού) σε ιδιωτικές, (και δημόσιες και δημοτικές) δομές υγείας (κλινικές), […], έγινε χωρίς να συντρέχουν τελικά οι όροι του νόμου, όπως κρίθηκε με την υπ’ αρ. 2332/2022 απόφαση του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας […]. Δικαιούται συνεπώς, μισθούς υπερημερίας.  Η δε από 1.9.2021 θέση  […] σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρθρο 206 N. 4820/2021 αποτελούσε μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, για το οποίο […] διαμαρτυρήθηκε σιωπηρά, μη εμβολιαζόμενη επί μακρό χρονικό διάστημα 15,5 μηνών, ήτοι από 1.9.2021 μέχρι την από 13.12.2022 […], και ποσό […] ευρώ για αποζημίωση  […],  παρανόμως τέθηκε σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρ. 206 Ν. 4820/2021 και  δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση για  Ηθική Βλάβη […].

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την αναφερόμενη στο σκεπτικό της παρούσας αγωγή.

Δέχεται αυτή.